غلام عباس جعفری در ۱۳۴۱ در شهر مشهد به دنیا آمد، در ۱۳۵۶ گروهی را با نام کلوپ کوه‌نوردان آزاد مشهد سازمان دهی کرد. پس از انقلاب، با جمعی از دوستان، «گروه کوه‌نوردی آزاد مشهد» (که بعداً به «گروه کوه‌نوردی آزادگان مشهد» تغییر نام داد) را تأسیس کرد و بولتن «آزاد» (از شمارهٔ ۹ به بعد: «آزادکوه») را به عنوان نشریهٔ آن گروه (و بعداً، نشریهٔ خودش) منتشر ساخت. در میانه‌های دههٔ شصت به تهران آمد و شروع به همکاری با فدراسیون کوه‌نوردی کرد. او تا ۱۳۷۴ در فدراسیون فعالیت داشت اما در همین سال از فدراسیون بیرون رفت.

عباس جعفری مربی‌گری درجه دو کوهنوردی هم بود که این مدرک را در سال 1367 دریافت کرد. او همواره فردی مبتکر بود و حتی در برگزاری کلاس‌های کوهنوردی هم ابتکار عمل از خود نشان میداد. به‌طور مثال برنامه‌هایی مثل نخستین «کنگرهٔ کوه‌نوردی کشور» در سال 1368، اردوی تمرین روش‌های صعود زمستانی در منطقه پسندکوه در زمستان ۱۳۷۲ و اردوی تمرین شیوه‌های سنگ‌نوردی در اخلومد خراسان مرداد ۱۳۷۳ نمونه‌هایی از فعالیت‌های مبتکرانه او بود.